Vraag
Is het toegestaan om de geboorte van de profeet (vrede en zegeningen zij met hem) te herdenken of is dit een slechte innovatie (slechte Bid’ah)? Als het is toegestaan, hoe mag dit herdacht worden?
Antwoord
Het herdenken van de geboorte van de Profeet ﷺ is een van de beste daden en een daad die ons dichter bij Allah brengt. Dit komt omdat het een uiting is van onze vreugde en liefde voor hem ﷺ, welke tot een van de principes behoort van het geloof. De Profeet ﷺ zei:
“Niemand van jullie zal [volmaakt zijn in zijn] geloven totdat ik hem dierbaarder ben dan zijn vader, zoon en de hele mensheid” (Bukhari).
Het herdenken van de geboorte van de Profeet ﷺ is een teken van dat we hem respecteren en eren. Hij is een grote zegen die gezonden werd naar de wereld is en voorzeker is er geen bezwaar dit te herdenken als gunst van Allah. De nobele Profeet ﷺ heeft ons zelf aanbevolen om Allah te danken voor de Profeets geboorte. Abu Qatadah (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft overgeleverd dat de Profeet ﷺ placht te vasten op maandag. Hij zei:
“Op deze dag ben ik geboren” (muslim).
De vasten is een manier van dankbaarheid uiten jegens de gunst van Allah, namelijk de komst van de nobele profeet die gezonden was met de Quran, met rechtleiding, het beëindigen van onrecht jegens vrouwen, zwarte personen, slaven en vele ontelbare gunsten die de gemeenschap heeft ontvangen. Het is daarom meer dan gepast om het voorbeeld van de profeet ﷺ te volgen door Allah te danken voor Zijn gunst met alle middelen die we beschikken.
Toegestane vormen van het herdenken van de geboorte van de Profeet zijn bijvoorbeeld:
- Het samenkomen om kennis te vergaren over zijn nobele leven (Seerah), Quran-educatie, Aqidah, het uitdelen van boeken etc.
- Het samenkomen om dhikr (aanroepingen) te doen, lofprijzingen (Anasheed) om de Profeet ﷺ te prijzen.
- Het houden van liefdadigheidsbanketten voor de armen en wezen, om zo onze liefde te betuigen aan de geliefde Profeet Muhammad ﷺ.
Onze vrome voorgangers en geleerden herdachten zelf de geboorte van de profeet ﷺ. Het is namelijk sinds de 4e en 5e eeuw dat onze vrome voorgangers de geboortedag van de Profeet ﷺ hebben herdacht op de manier die we eerder hebben beschreven. Het is consistent door de eeuwen heen door moslimrijken in standgehouden en grootschalig herdacht als een dag waarin de gunst van Allah tot ons kwam. Alle geleerden van deze moslimrijken herdachten dit middels daden van aanbidding. Bovendien noemden veel geleerden en imams de toelaatbaarheid van deze vorm van herdenking in hun boeken. Deze omvatten:
- Abu Shama al-Maqdisi (de Sheikh van imam al-Nawawi).
- Ibn al-Hajj in al-Madkhal.
- Ibn Hajar (de commentator van al-Bukhari).
- al-Jalal al-Suyuti in een aparte boek genaamd The Excellence of the Goals of Commemorating the Birth [of the Prophet].
- Ibn Hajar al-Haytami [De grootste gunst op de schepping middels de geboorte van de leider van de mensheid]
- Ibn Abidin de grote Hanafi Mujtahid
- Ibn Hajar al-Haytami
- de Imam der Qurra Ibn al-Jazari, naar wie alle Qurra als autoriteit overleveren
- Mulla Ali al-Qari
- de lijst gaat door.
En Allah weet het het beste.
Opmerking: Deze Fatwa van Al-Azhar is licht aangepast met een aantal toevoegingen die legaal zijn in het licht van de islamitische wetgeving.
Verklaring van Sh. Dr. Shawki Allam al-Azhari
Dr. Shawki Allam, de hoofdmoeftie van Egypte van Al-Azhar vermeldt met betrekking tot de Mawlid het volgende:
Deze grote gunst van Allah namelijk de komst van de nobele Profeet onder de mensen staat daarom als symbool van rechtleiding, rechtvaardigheid en overige gunsten die Allah met hem meezond. Het is daarom dat Al-Azhar, maar sterker nog het volk van Egypte, Marokko, Turkije, India en Pakistan etc. deze dag uitbundig herdenken.
Er zijn echter richtlijnen hiervoor gesteld namens de Shariah. Het is namelijk niet toegestaan dat er tijdens bijeenkomsten zaken geschieden die tegen de godsdienst ingaan. Anders dan dat zijn ceremonies van Quran, lofliederen, Ahadithbijeenkomsten, het vrijwillige vasten en gebeden allen op zich in essentie toegestaan en daarom dus ook ter ere van de majestueuze geboortedag.
Verklaring van Sh. Dr. Ramadan al-Bouti rh.
Er zijn ondanks dit enkele uitspraken gedaan door geleerden die blijk geven dat het niet toegestaan zou zijn. Hierop heeft de sheikh al-islam Sh. Jalaluddin al-Suyuti een verduidelijkend onderzoek gepresenteerd waarom een zulks standpunt verkeerd is. Het bevat ook de citaten van een Maliki geleerde die in hun onderzoek tot een verkeerde conclusie kwamen. Imam al-Suyuti verhelderd dit in zijn boek Husn al-Maqsid – Sh. Jalalulddin al-Suyuti rh. Het boek is ondertussen vertaald naar het Engels en bevat een lijst met geleerden die de Mawlid ondanks het iets nieuws is als Mustahsan zien. Husn al-Maqsid Engels.
Het is tegen de regels in dat wanner overduidelijk is dat een geleerde een fout beging, deze te misbruiken om geleerden en moslims vanaf de 4de generatie tot aan nu toe allen tot dwalenden te verklaren en als hellebewoners zoals dat door een nieuwe groep gedaan wordt.
Verklaring van een Hanafi grootgeleerde Sh. Ahmad Rida rh.
De Hanafi schriftgeleerde sh. Ahmad Rida Khan rh. schrijft voorts in een Risalah over het staan uit eerbied ter ere van de Profeet, en beantwoordt een bezwaar vanuit Fiqh oogpunt. Deze Risalah is een zeer religieus technisch document waarin vanuit Fiqhoogpunt vele bezwaren wordt ontleed:
أما الحکم بحرمۃ ذٰلک التعظیم ومما نعتہ بدلیل عدم ذکرہ بالخصوص فی السنۃ فھو فاسد عند جمہور المحققین قال فی عین العلم والأسرار بالمساعدۃ فیمالم ینہ عنہ وصار معتادا بعد عصرھم حسنۃ وإن کان بدعۃ۲؎ إلخ اقول: والدلیل علٰی ھذا ماروی ابن مسعودرضی اﷲ تعالٰی عنہ مرفوعاً وموقوفاً ماراٰہ المسلمون حسنًا فھو عنداﷲ حسن(۲؎ عین العلم الباب التاسع فی الصمت واٰفات اللسان امرت پریس لاہور ص۴۱۲)(۳؎ المستدرک للحاکم کتاب معرفۃ الصحابۃ دارالفکربیروت ۳/ ۷۸)۳؎
Wat betreft de Hukm dat het Haram is of niet is toegestaan om handelingen te verrichten uit eerbied voor de Mawlid, alleen omdat het niet specifiek wordt genoemd in de Ahadith, dit standpunt is foutief volgens de algemene meerderheid van de Muhaqqiqin. In Ain Al Ilm wordt vermeld dat die dingen die niet aanwezig waren in de tijd van de Salaf maar door de latere geleerden werden beoefend, als ze in overeenstemming daarmee vreugde en plezier ervaren (zoals in het tonen van liefde en genegenheid voor de grootste zegen van Allah namelijk de komst van de Profeet Mohammed) is het iets goeds zelfs als het Bid’ah is… Ik zeg, het bewijs hiervoor is de Hadith die is overgeleverd door Sayyiduna Abdullah b. Masud van de Heilige Profeet ﷺ Marfu-an en Mawqufan: “Wat de moslim Ummah juist acht, is ook correct in het hof van Allah de Almachtige.”
فالمنکر لھذا مبتدع بدعۃ سیئۃ مذمومۃ لإنکارہ علی شیئ حسن عند اﷲ والمسلمین کماجاء فی حدیث ابن مسعود رضی اﷲ تعالٰی عنہ قال ماراٰہ المسلمون حسنا فھو عنداﷲ حسن والمراد من المسلمین ھٰھنا الذین کملوا الإسلام کالعلماء العالمین وعلماء العرب والمصروالشام والروم والأندلس کلھم رواہ حسنا من زمان السلف إلی الاٰن فصارالإجماع والأمرالذی ثبت بہ إجماع الأمۃ فھو حق لیس بضلال قال رسول اﷲ صلی اﷲ تعالٰی علیہ وسلم لاتجتمع أمتی علی الضلالۃ فعلی حاکم الشرع تعزیرالمنکر۔ واﷲ تعالٰی أعلم۔۱؎ روضۃ النعیم
… Met betrekking tot de bijeenkomst en Qiyam van de Mawlid, alle Ulama van Arab, Misr, Sham, Rum, Andalusië beschouwden het als Mustahsan, wat resulteert in de Idjma, en alles waarop een Idjmaa van de Ummah is geweest kan niet zijn beschouwd als misleiding….
En Allah weet het het beste.
Bezwaren op de Mawlid
Op de Mawlid zijn er enkelen die stellen dat het herdenken van de geboortedag van de Profeet ﷺ een slechte Bidah is, dwaling is, waarbij de extremen onder hen het omschrijven als daden van polytheïsten. De geleerden door de eeuwen heen vanaf de 4de eeuw tot aan nu toe, zoals o.a. van het Ottomaanse Rijk, die dit nationaal door het Rijk herdachten, begingen volgens hen daden van dwaling.
Hierop heeft de sheikh al-islam Sh. Jalaluddin al-Suyuti een verduidelijkend onderzoek gepresenteerd waarom een zulks standpunt verkeerd is.
Husn al-Maqsid (Engels). Husn al-Maqsid – Sh. Jalalulddin al-Suyuti rh. Het onderzoek bevat ook de citaten van een gerespecteerde geleerde die averechts van de overweldigende meerderheid tot een verkeerde conclusie kwam. Het boek is ondertussen vertaald naar het Engels en bevat een lijst met geleerden die de Mawlid ondanks het iets nieuws is als Mustahsan zien. Husn al-Maqsid Engels.
Madrasah Rayatun Nabiyy ﷺ (Stion) heeft hiernaast een boekwerk in het Nederlands opgesteld. Het boek somt hierin de argumenten uit de Quran en Sunnah op en legt uit hoe de grote imams van de islam dit als een legitieme en zegenvolle daad hebben bewezen. Het boek behandelt o.a. de volgende onderwerpen.
- Is de Mawlid een Eid zoals de twee bekende Eid?
- Wat is Bid’ah?
- Is het een Bid’ah en dwaling? Wat vertellen onze geleerden hierover? Hoe is de Mawlid bewezen als een goede daad uit de Quran en Sunnah?
- De soorten van Bid’ah volgens de geleerden.
- Welke geleerden praktiseerden dit?
- De voordelen van de Mawlid.
Het is tegen de regels in dat wanneer overduidelijk is dat een geleerde een fout beging in onderzoek, deze te misbruiken om geleerden en moslims vanaf de 4de generatie tot aan nu toe allen tot dwalenden te verklaren en als helbewoners zoals dat door een nieuwe groep gedaan wordt.
Beide boeken kunnen gedownload worden via de link onderaan het artikel.
Sh. Dr. Yusri Jabr al-Azhari op enkele bezwaren
Is het een Eid?
Nee het is geen religieuze Shari Eid, zoals dat bekend is als de twee bekende Eid, maar een taalkundige Eid (Urfi) zoals dat ook gebruikt wordt voor een moment van geluksuiting zoals een huwelijk, het herdenken van gunst van Allah.
Waarom heeft de nobele Profeet ﷺ, de metgezellen en de generatie daarna niet gedaan? Het is pas vanaf de 4de generatie onafgebroken door de overweldigende meerderheid van de moslimwereld en geleerden uitgevoerd en in standgehouden.
De nobele metgezellen en de Ulama in de eerste drie generaties waren voornamelijk bezig met de overdracht en waarborgen van de islam. Je moet erbij denken dat Ulama voor één Hadith overlevering soms wel maanden moesten reizen. Het was pas nadat het raamwerk voor de principes van de wetgeving en Ahadith geboekstaafd waren en vastgelegd door de wetsgeleerden, men de tijd ervoor nam om een secundair iets als de Mawlid grootschalig te herdenken. De geleerden begrepen namelijk in hun tijd al dat het herdenken van de Mawlid niet verplicht is noch tot de essentie van de godsdienst behoort en daarom geen prioriteit genoot zoals dat wel het geval was met de Ahadith en de Fiqh.
Wie beging de eerste Mawlid?
Hoe is het bewezen dat er een goede Bidah bestaat? Is het concept van een goede innovatie af te leiden van de handelwijze van de Profeet ﷺ?
“Degene die in de islam een goede manier inbrengt, hij krijgt dan de beloning ervoor, en (plus) de beloning van eenieder die dat in praktijk brengt na hem, zonder dat er iets van hun beloningen vermindert; En degene die in de islam een slechte manier brengt, op hem rust de last ervan, en (plus) de last van eenieder die dat na hem in praktijk brengt zonder dat er iets van hun lasten vermindert.” – Sahih Muslim
Is dit wel van toepassing op de Mawlid?
Sh. Mustapha Ben Hamza over de soorten van Bid'ah en de Mawlid in Marokko
De Marokkaanse Sheikh Mustapha Ben Hamza licht in een lezing toe hoe de Mawlid in de geschiedenis van Marokko werd herdacht, hoe vele grote Marokkaanse geleerden dit praktiseerden.
In zijn betoog licht hij toe hoe er in het licht van Usul al-Fiqh de uitspraak van de nobele Profeet ﷺ in samenhang genomen moet worden met de overige vermeldingen. Er is heden een groep die vanuit blinde navolging, elke soort Bid’ah in absolute zin als dwaling accepteren, het verheffen tot een kwestie van Aqidah en grote geleerden en moslims door de eeuwen heen omschrijven als semi-christenen en shiiten, terwijl er niet gekeken is naar de uitspraken van de nobele Profeet die de fameuze Hadith contextualiseren:
“…en elke Bid’ah is een dwaling, en elke dwaling leidt naar het vuur.
Sheikh Mustapha Ben Hamza demonstreert hoe de Marokkaanse geleerden deze fameuze Hadith contextualiseerden, maar ook hoe de metgezellen hiermee omgingen. Zijn eindconclusie is dat in licht van de Malikitische wetgeving, het herdenken van de Mawlid niet tegenstrijdig is met de Fiqh en zodoende de grote Malikieten niet beschuldigd kunnen worden van dwaling of andere verwerpelijke betitelingen die enkele extremen van vandaag doen. Een lezing die veel nuance brengt aan de Mawlid.
Twijfel je of je de geboorte van de Profeet mag herdenken?
Aanbevolen literatuur
Het is aanbevolen op deze verheven dag te leren over het leven van onze geliefde Profeet ﷺ. Hiervoor hebben we een artikel en een boek beschikbaar:
https://alhusayn.nl/leven-van-de-profeet-muhammad/
Seerah van de Profeet ﷺ
In dit wereldbekende werk van Sh. Abdul Ghaniyy al-Maqdisi kom je in vogelvlucht te weten over het leven van de Profeet Muhammad ﷺ. Je leert over zijn jeugd, ouders, kinderen, familieleden. Daarnaast is er een mooie beschrijven van de uiterlijke kenmerken van de Profeet ﷺ en ook zijn beeldschone eigenschappen. Er is een apart hoofdstuk over de wonderen van de Profeet ﷺ. Op het eind wordt een biografie gegeven van de 10 metgezellen die het bericht ontvingen van het paradijs.
De argumenten volgens Fiqh
Hoe dit praktijk door de schriftgeleerden van de islam is onderbouwd volgens het islamitisch recht is in een kort en bondig boek samengevat. Madrasah Rayatun Nabiyy ﷺ heeft hierop een boekwerk samengesteld waarin de bewijsvoering in het Nederlands is gedaan met de bronnen. Hierin is ook een hoofdstuk toegewijd aan de groepering die stellen dat het herdenken van de Mawlid dwaling is.
De bezwaren op de Mawlid
Ondanks de Mawlid door de overweldigende meerderheid door de eeuwen heen, tot in de ordes van Mujtahidin, Fuqaha, Muhaddithin, complete moslimrijken werd gepraktiseerd en uitgevoerd, zijn er ook enkelingen geweest die bezwaren hebben geuit op de Mawlid. Op deze bezwaren heeft sh al-islam Imam al-Suyuti rh. een boekwerk geschreven die deze ontleden en beantwoorden. Het boek is in het Engels beschikbaar gesteld tezamen met een lijst van grootgeleerden die de Mawlid, ondanks nieuw, accepteerden en herdachten.
