Inleiding
Liefde is het meest aangrijpende gevoel dat het hart van de liefhebber verovert en dit vult met liefde en ontzag voor de geliefde. De ogen van de liefhebber worden gevuld met tranen wanneer de naam van zijn geliefde wordt genoemd en zijn gezicht fonkelt van licht wanneer iemand een verhaal over zijn geliefde vertelt. Het gevoel van verlangen van de liefhebber naar zijn geliefde is zo intens dat de geliefde hem dierbaarder wordt dan al het andere. Wanneer de geliefde uit het zicht van de liefhebber is, zou de liefhebber alles doen om een glimp van zijn geliefde op te vangen. Voor moslims is de Profeet Mohammed ﷺ de meest geliefde van allen en zijn biografie duidt op zijn nobele levensreis. Hij was de belichaming van goddelijke genade. Hij was (als) goddelijke genade die op aarde liep. Moslims volgen zijn voorbeeld en proberen zijn pad van genade en liefde te bewandelen.
De Profeet Mohammed ﷺ is de laatste boodschapper van God in een lange reeks van boodschappers, die begint bij Adam en die Noah, Jonas, Jozef, Mozes en Jezus passeert, naast vele andere profeten en boodschappers (vrede zij met hen allen). Moslims geloven dat de Profeet Mohammed ﷺ de laatste goddelijke schakel tussen hemel en aarde vertegenwoordigt die het laatste eeuwige testament met zich meedroeg om onze reis hier op aarde te begeleiden om zo onze weg naar onze goddelijke oorsprong terug te vinden.
De oorsprong van eerbied voor hem
Vanuit dit perspectief zou het relatief gemakkelijk zijn om de mate van eerbied te begrijpen die de Profeet Mohammed ﷺ geniet vanwege de goddelijke missie die hij moest vervullen. Dit soort eerbied houdt volgens de islamitische etiquette meer in dan normale gevoelens van ontzag. Het is een breed scala van manieren in omgang met de Profeet ﷺ. Deze manieren worden goed gedefinieerd en gedetailleerd aangegeven in de Koran, door de Profeet Mohammed ﷺ niet met zijn voornaam te vermelden en hem aan te spreken als een boodschapper van God. Ook in zijn aanwezigheid werd moslims uit respect gevraagd om zachter te praten. Na het overlijden van de Profeet wordt hetzelfde gedrag aangehouden wanneer moslims zijn gezegende graf in Medina bezoeken. Een van de belangrijkste manieren die moslims gevraagd wordt om te doen, is het vragen van vrede en zegeningen voor de Profeet Mohammed wanneer zijn naam wordt genoemd en vanwege deze reden zeggen moslims altijd “vrede zij met hem” als ze het hebben over de Profeet Mohammed. Dit soort manieren worden zelfs in (omgangs)protocollen met koningen en koninklijke familieleden vertoond en het getuigt van absoluut respect en uiterste gevoelens van grootsheid.
Een stroom van liefde
Aan de andere kant duidt eerbied niet altijd direct op liefde. Soms komt eerbied voort uit angst, maar degene die de biografie van de Profeet Mohammed leest ﷺ, zou ontdekken dat zijn metgezellen hem niet alleen het uiterste respect betoonden dat werd verwacht, maar ook liefde uitten, hetgeen enkele vragen oproept in onze gedachten. Liefde is van nature niet te koop of af te dwingen. Het is eerder een innerlijk gevoel van verlangen en gehechtheid aan de geliefde. Het unieke van het liefhebben van de Profeet Mohammed ﷺ is dat het niet alleen beperkt bleef tot de metgezellen die genoten van de aanwezigheid van de Profeet, maar dat het doorstroomde van de ene generatie naar de andere, totdat het ons vandaag bereikte. Daarom is niet verwonderlijk als je een kleine jongen, of een meisje, vindt met de leeftijd van vijf of zes, die lofliederen voor de Profeet Mohammed zingt. Deze stroom van liefde voor de Profeet Mohammed ﷺ kan alleen worden begrepen binnen de context van de Koran en de benaming die hem door God werd gegeven toen hij de Profeet aanduidde als een “genade voor de werelden”. Genade in het Arabisch is rahmah, welk woord alle betekenissen van liefde, mededogen, vrijgevigheid, tederheid, mildheid, vergevingsgezindheid, enz. omvat. Dit idee van overkoepelende genade voor alle werelden geeft aanleiding tot de universaliteit van de islam, die zich niet beperkt tot een bepaalde plaats of een specifieke tijd. Wat nog belangrijker is, is dat deze genade niet bedoeld is voor een bepaald ras of een bepaalde etniciteit, of het nu Arabieren of Turken zijn, mensen uit de Kaukasus, Europeanen of Aziaten. Het is een feit dat de islam de grenzen van ruimte, tijd en ras overstijgt en aldus de gehele mensheid omvat.
Perfecte manieren
Mensen zijn van nature geneigd om mensen lief te hebben die aardig voor hen zijn en die om hen geven. Nobele manieren hebben de grootste invloed op leiden en hervormen. De Profeet ﷺ bereikte de top van alle deugden zo volmaakt dat Allah hem prees en zei in de Koran:
“En voorzeker jij (O Mohammed) beschikt inderdaad over een hoogstaand karakter.” – al-Qalam, 68:4
Dit is de essentie van de missie van de Profeet:
“Waarlijk, Allah heeft mij gezonden om goede manieren te perfectioneren.” – Musnad Ahmad b. Hanbal
Hij was zelf de levende belichaming van goede manieren. Hij leefde perfect naar wat hij predikte.
De barmhartigheid van de Profeet Muhammad en zij genade voor vijanden
In onze huidige wereld zijn we er met de vooruitgang van de technologie in geslaagd om allerlei dodelijke wapens te ontwikkelen, met als doel niet alleen de agressie van de vijand af te schrikken, maar ook met de vastbesloten bedoeling van vernietiging, zonder leidende beginselen of limieten met betrekking tot het gebruik van geweld. Ook houdt het gevoel van agressie niet op bij het doden van de vijand, maar strekt het zich uit tot het verminken van hun dode lichamen, door een oog dicht te knijpen voor de eenvoudigste betekenissen van menselijke waardigheid. Oorlogsgevangenen zijn niet beter af wanneer zij leven, omdat ze worden onderworpen aan ernstige martelingen en ondraaglijke pijnen, waardoor ze soms de dood verkiezen boven het leven.
Wanneer men het leven van de Profeet Mohammed ﷺ volgt, zou men ontdekken dat zijn nobele leven doodrongen was van genade, niet alleen in de omgang met zijn familie en vrienden, maar nog belangrijker in de omgang met zijn vijanden die bij elke stap uitwaren op zijn vernietiging. De Profeet Mohammed ﷺ was het rolmodel dat de verschillende concepten van genade, gerechtigheid en vrijheid, die in de Koran zijn vastgelegd, toepaste en moslims liet zien hoe ze deze concepten praktisch moesten uitvoeren en naleven. Met andere woorden: hij leerde moslims hoe ze de daad bij het woord moesten voegen.
De Profeet Mohammed had strikte regels voor het voeren van oorlog:
Het doel moest nobel zijn, hetgeen betekent dat geen persoonlijke belangen of persoonlijk gewin het achterliggende doel mogen zijn waarvoor de jihad wordt gevoerd.
Er moet alleen worden gevochten tegen strijders en niet tegen weerloze burgers, die zich niet op het slagveld bevinden en die niet uitgerust of getraind zijn om deel te nemen aan de strijd.
Het doden en verwonden van vrouwen en kinderen is verboden.
Het leven van gevangenen behouden en ze humaan behandelen.
Behoud van het milieu, waaronder het verbod op het doden van dieren, het kappen van bomen, het vernietigen van oogsten, het vervuilen van rivieren of putten en het slopen van huizen.
Behoud van godsdienstvrijheid voor de gelovigen in hun huizen, kerken of synagogen… enz.
Het doden en aanvallen van mensen bij verrassing is verboden omdat het bedrog inhoudt.
Toestemming om een land binnen te gaan wordt beschouwd als een non-verbale veiligheidsovereenkomst om geen corruptie te veroorzaken in het gastland. Dus wie veilig een vreemd land binnengaat en de mensen daarvan schade berokkent, schendt deze veiligheidsovereenkomst. Dit is verboden omdat het verraad inhoudt, hetgeen verboden is in de islam.
De vijand moet tot degenen behoren met wie moslims mogen vechten, in vergelijking met de vijand met wie moslims een wapenstilstand hebben. Het is niet toegestaan om de vijand onder dekking van de nacht aan te vallen, omdat het een schending is van het veiligheidspact tussen hen in termen van leven, rijkdom en eer.
Deze vastgestelde voorwaarden duidden op de bereidheid van de Profeet ﷺ om zijn vijanden in leven te laten en om hen hun waardigheid te laten behouden en tegelijkertijd hun agressie af te schrikken. De Profeet ﷺ verkoos wapenstilstand boven bloedvergieten, verzoening boven oorlog en harmonie boven vijandigheid.
Genade met zijn huishouden
In onze huidige wereld en met het hoge tempo van ons leven, zijn we te druk bezig om onze familie te laten zien dat we er voor hen zijn op dagelijkse basis. We worden overweldigd door werk, denkend dat we ons deel van de deal zijn nagekomen. We weigeren eenvoudigweg om samen te werken met onze families inzake huishoudelijke klusjes of het halen van spullen voor het huis.
De Profeet Mohammed ﷺ is eerder een uniek voorbeeld van nederigheid en genade voor zijn huishouden door actief deel te nemen aan klusjes en zijn verantwoordelijkheid te nemen. De taak van het zijn van de boodschapper van God, het uitdragen van de boodschap van de islam, het opbouwen van de nieuwe moslimgemeenschap, de agressie van zijn vijanden het hoofd bieden, zijn allen enorme taken die niemand anders kan dragen. Toch leert de Profeet Mohammed ﷺ ons dat, hoe druk onze dagelijkse agenda ook is, tijd vinden voor iemands gezin een van de verantwoordelijkheden is die we allemaal zouden moeten nastreven.
De Profeet Mohammed ﷺ voerde de kameel en bond hem vast, veegde het huis, melkte de schapen, repareerde zijn schoenen, lapte zijn kleding op, at met zijn dienaar en maalde de tarwe in plaats van hem als hij hem daarom vroeg. Hij kocht dadels op de markt. Verlegenheid weerhield hem er niet van om ze aan zijn hand te hangen of ze in de zoom van zijn kleed te wikkelen om ze naar zijn familie te brengen.
Genade met mensen
In ons dagelijks leven zijn we zo haastig dat we vergeten te pauzeren en een oude vriend te begroeten die aan de overkant van de straat loopt. We zouden wel twee keer nadenken voordat we terug zouden glimlachen naar een totale vreemdeling. We voelen ons misschien verlegen om met iemand te lopen die niet goed gekleed is of er vies uitziet. Ons ego kan ons in de weg staan om een uitnodiging van onze ondergeschikten of bedienden voor de lunch of het avondeten te accepteren. We zijn te veel met onze eigen levens bezig om naar nieuwigheden met betrekking tot onze vrienden te vragen.
De Profeet Mohammed ﷺ leerde ons hoe we naar mensen moeten kijken met de ogen van genade en alleen dan zullen alle mensen in onze ogen gelijk worden, rijk of arm, zwart of wit, oud of jong. De Profeet Mohammed ﷺ schudde handen met de rijken en de armen, de jongeren en de ouderen, en hij begroette als eerste iedereen die hem ontmoette, of hij nu jong of oud was, zwart of rood, vrij of slaaf. Hij was niet verlegen om uitnodigingen te accepteren als hij werd uitgenodigd, zelfs als ze afkomstig waren van een onverzorgde, met stof bedekte persoon. Hij keek nooit neer op iets waarvoor hij werd uitgenodigd.
Hij was mild, genereus, vriendelijk en opgewekt. Hij glimlachte zonder te lachen, was bedroefd zonder te fronsen, sterk zonder geweld, bescheiden zonder slaafsheid en genereus zonder extravagantie. Hij was genadevol jegens alle mensen, zachtaardig en altijd bedachtzaam. Hij was nooit verzadigd van voedsel, en hij strekte nooit zijn hand uit wegens hebzucht. Hij hield zich altijd bezig met de belangen van mensen en leidde hen naar wat hun zaken in orde kon brengen. Hij beantwoordde hun vragen, vertelde hen wat ze moesten weten en hij placht te zeggen:
“Laat degenen onder jullie die aanwezig zijn degenen die afwezig zijn informeren (over de kennis die ze hebben gehoord). En informeer me over de behoeften van degenen die het zelf niet kunnen overbrengen. Voorwaar, degene die een persoon met gezag informeert over de behoefte van iemand die niet in staat is om het zelf over te brengen, zal op de Dag der Opstanding door Allah worden gesterkt.”
Hij informeerde altijd naar zijn metgezellen en vroeg wat mensen dwarszat. Hij prees en steunde de goede dingen, en veroordeelde en ondermijnde de slechte.
Genade in zijn bijeenkomsten
In ons moderne leven kunnen vergaderingen en bijeenkomsten een manier zijn om zichzelf ten opzichte van anderen te bewijzen of om iemands mening als de enige geldige op te dringen. Bij bijeenkomsten kan het ook gaan om indruk maken op anderen met iemands welsprekende praatjes of mooie outfit, zonder dat er überhaupt een goede reden is om te praten. Op andere momenten zijn bijeenkomsten gevuld met roddels en het blootleggen van fouten door anderen.
De Profeet Mohammed ﷺ leerde ons de etiquette van bijeenkomsten, aangezien zijn methode van bijeenkomst er een was van kennis, tolerantie, bescheidenheid, waarachtigheid en geduld, waarin hij altijd opgewekt, soepel en goedaardig was. Hij was nooit onbeleefd, hardvochtig, luidruchtig of iemand die naar fouten zocht. Hij verbood zichzelf om zich bezig te houden met geschillen, buitensporigheden en dingen die hem niet aangingen. Nooit verachtte of bekritiseerde hij iemand en evenmin probeerde hij om achter iemands fouten te komen.
Hij sprak alleen omwille van een goed doel. Stemmen werden niet verheven tijdens zijn bijeenkomsten. Als hij sprak, bogen degenen die bij hem zaten hun hoofden en luisterden zij alsof er vogels op hun hoofd zaten. Ze spraken pas als hij was gestopt. Niemand onderbrak de ander, noch onderbrak de Boodschapper ﷺ van Allah iemand. Hij lachte waarover zijn bedienden lachten en bewonderde wat zij bewonderden.
Hij stond nooit op en ging nooit zitten zonder Allah te noemen. Hij ging zitten waar hij plaats vond (niet op een bepaalde plaats) en adviseerde anderen om hetzelfde te doen. Hij was gewoon om zijn aandacht zo over alle aanwezigen van zijn bijeenkomst te verdelen dat eenieder dacht dat hij het dichtst bij hem was. Als iemand met hem zat of over een bepaalde kwestie praatte, bleef hij geduldig bij hem totdat die persoon degene was die wegging. Iedereen die met een behoefte naar hem toe kwam vertrok met de vervulling daarvan of met een vriendelijk woord. Zijn genereuze, nobele karakter was ruim genoeg om van alle mensen te houden, en hij werd een vader voor hen allemaal.
Vrede en zegeningen zij met de geliefde Profeet van Allah.
Twijfel je of je zijn geboorte mag herdenken?
Hieronder een aantal mooie artikelen die je kunnen helpen.
Aanbevolen literatuur
Het is aanbevolen op deze verheven dag te leren over het leven van onze geliefde Profeet ﷺ. Hiervoor hebben we een artikel en een boek beschikbaar:
Samenvatting over het leven van de Profeet Muhammad
Seerah van de Profeet ﷺ
In dit wereldbekende werk van Sh. Abdul Ghaniyy al-Maqdisi kom je in vogelvlucht te weten over het leven van de Profeet Muhammad ﷺ. Je leert over zijn jeugd, ouders, kinderen, familieleden. Daarnaast is er een mooie beschrijven van de uiterlijke kenmerken van de Profeet ﷺ en ook zijn beeldschone eigenschappen. Er is een apart hoofdstuk over de wonderen van de Profeet ﷺ. Op het eind wordt een biografie gegeven van de 10 metgezellen die het bericht ontvingen van het paradijs.
De argumenten volgens Fiqh
Hoe dit praktijk door de schriftgeleerden van de islam is onderbouwd volgens het islamitisch recht is in een kort en bondig boek samengevat. Madrasah Rayatun Nabiyy ﷺ heeft hierop een boekwerk samengesteld waarin de bewijsvoering in het Nederlands is gedaan met de bronnen. Hierin is ook een hoofdstuk toegewijd aan de groepering die stellen dat het herdenken van de Mawlid dwaling is.
De bezwaren op de Mawlid
Ondanks de Mawlid door de overweldigende meerderheid door de eeuwen heen, tot in de ordes van Mujtahidin, Fuqaha, Muhaddithin, complete moslimrijken werd gepraktiseerd en uitgevoerd, zijn er ook enkelingen geweest die bezwaren hebben geuit op de Mawlid. Op deze bezwaren heeft sh al-islam Imam al-Suyuti rh. een boekwerk geschreven die deze ontleden en beantwoorden. Het boek is in het Engels beschikbaar gesteld tezamen met een lijst van grootgeleerden die de Mawlid, ondanks nieuw, accepteerden en herdachten.
