Het huis van Allah…. de moskee. Voor een moslim zijn er voornamelijk twee plekken waar we als kinderen islamitisch opgroeien: onze ouderlijke huis en de moskee. We hebben als kinderen daar veel goede herinneringen aan. Onze vader die ons op vrijdag bij de hand nam, mooi gekleed, geparfumeerd, trots, met een glimlach op zijn gelaat de moskee binnenliep om Allah te herdenken. Na het gebed kregen we kort de kans om onze held, de imam, een hand te geven. Je kreeg als kind vaak een aai over de bol en als je dikke wangetjes had dan werd er even in geknepen. Het is de moskee waarin we leren over Allah en de islam maar ook over respect en broederschap.
De kerndoelen van de moskee is naast het gebed onderhouden, het volk onderwijzen over de geboden van de islam, een gehechte gemeenschap te creëren, broederschap te kweken. Het is een plek waarin de Zsikr van Allah centraal staat, het onderwijs van de islam een kernprioriteit is, maar ook problemen oplossend moet zijn. Mensen met persoonlijke en familieproblemen zouden daar terecht kunnen komen voor hulp, jongeren die even afgezonderd van de wereld willen zijn zouden zich volledig kunnen focussen op hun band met Allah in de moskee. Het is een plek van heil, waar je bij binnenkomst 2 Rak’ah van respect kunt betuigen.
Dit dreigt volledig mis te lopen wanneer er geen goed management is. Dit is waarom er een bestuur geïnstalleerd wordt die hierover waakt. Het is daarom belangrijk dat bestuursleden goed gekozen worden, omdat dit direct effect heeft op hoe islamitische doelen behaald worden en hoe de community gevormd wordt. En het is de community die het lot van de islam in een land bepaalt.
De moskee van vandaag, een veldslag
Met veel pijn in mijn hart zie ik vandaag hoe moskeeën waarin we als kind kwamen, een open veldslag is geworden met beledigingen als mortier, dreigementen als granaten en wijzende vingers naar elkaar als kogels… een veldslag waarin bestuurlijke (familie)vetes worden uitgevochten die niets van doen hebben met de kerndoelen van de moskee noch het belang dient van de islam.
Kleine kinderen en jongeren die dachten te komen naar de herdenking van een vrome islamitische geleerde of metgezel, horen verwijten van volwassenen naar elkaar. Kinderen en jongeren zouden nimmer geëxposed mogen worden aan zulke kwesties, sterker nog zulke vetes mogen nooit het publiek bereiken!
Hou a.u.b. voor ogen dat terwijl het bestuur onderling elkaar bevecht, onze kinderen en jongeren op het punt staan in Kufr te vallen, onze dochters dreigen te vallen in de armen van de immorelen. We krijgen daarnaast binnenkort beperkingen opgelegd in wat we mogen onderwijzen van de staatssecretaris. Het laatste wat we als gemeenschap nodig hebben zijn bestuursleden die dit volledig niet inzien, en hun moeite steken in het uitvechten van zaken die de islam totaal niet bevoordelen.
Iets als voorstel:
[Stel een neutraal persoon op als bemiddelaar die niets van doen heeft met beide partijen, maar kijkt naar de voordelen van de islam. Beide partijen moeten vooraf accepteren dat wat als voorstel komt geaccepteerd wordt.]
Enkele richtlijnen:
- Een bestuur hoort zich te bezigen met de doelen van de islam en neutraal te zijn qua verhoudingen. Er mag nooit een situatie ontstaan waarbij er sprake is van een nepotistische structuur (uitsluitend vrienden en/of familie mag niet). Het risico is dat ze anders zichzelf bevoordelen i.p.v. de islam.
- De voorzitter, degene die het beleid uitvoert, moet een imam zijn of een islamitische geleerde. Hij kijkt naar de vooruitgang van de gemeenschap en de doelen van de islam die in zijn community behaald moeten worden.
- De penningmeester zou niet te bevriend mogen zijn of te familiair met enig van hen. Het geld behoort toe aan de islam of dient het belang van de islam. Er mag geen schijn zijn van belangenverstrengeling.
- De opinie van de imam (wetsgeleerde) is leidend als het gaat om islamitische besluiten of doelen die behaald moeten worden. Hij dient zijn respect te krijgen en hij mag dit eisen. Dit houdt ook in dat de imam een morele persoon is, hoog van karakter en wijs. Hij mag niet uit zijn op geld, maar ook dat hij een goed salaris krijgt zodat hij zich kan focussen op deze doelen en niet de verleiding/of nood krijgt geld achterna te gaan.
- De secretaris, ondersteunt de imam en de activiteiten.
- Raad van Toezicht, moet een groep nuchtere geleerden zijn met een financiële auditor die waken over de doelen en de integriteit van de uitvoerenden.
Zouden we dit als basis hanteren dan zouden we als gemeenschap al veel sneller vooruitgang boeken. Ik bid tot Allah dat de ruzie die ontstaan is snel over gaat zodat we kunnen focussen op wat echt belangrijk is voor de islam.
